Biodegradacja to szereg złożonych procesów. Po pierwsze, materiały polimerowe ulegają rozbiciu na mniejsze rozmiary i kształty (rozpad i fragmentacja biologiczna) w środowisku zewnętrznym. Następnie następuje depolimeryzacja, czyli makrocząsteczki polimeru rozkładają się na oligomery, dimery i monomery o niższej masie cząsteczkowej. Produkty depolimeryzacji są wykorzystywane przez mikroorganizmy jako źródła węgla do produkcji energii, biomasy oraz różnych metabolitów pierwotnych i wtórnych. Wreszcie następuje etap mineralizacji, w którym metabolity te ulegają całkowitemu utlenieniu i przekształceniu w dwutlenek węgla, azot, metan, wodę i różne sole.
Materiały biodegradowalne na bazie kwasu polimlekowego mają następujące właściwości:
1. Można je utylizować razem ze śmieciami, a także można je przerobić na kompost, aby powrócić do natury;
2. W wyniku degradacji zmniejsza się jego objętość i wydłuża się żywotność składowiska;
3. Nie ma problemu ze spalaniem zwykłych tworzyw sztucznych, które mogą hamować emisję dioksyn i innych szkodliwych gazów;
4. Może zmniejszyć szkody dla dzikich zwierząt i roślin spowodowane przypadkowym odrzuceniem;
5. Jest wygodny w przechowywaniu i transporcie, pod warunkiem, że jest suchy i nie wymaga ochrony przed światłem;
6. Może być szeroko stosowany nie tylko w rolnictwie i przemyśle opakowaniowym, ale także w przemyśle medycznym